پوزیشن در پوکر

پوزیشن یکی از مفاهیم اساسی در پوکر است. پوزیشن به معنای محل نشستن شما نسبت به دیلر (Dealer) است و مشخص می‌کند در هر دورِ شرط‌بندی نوبت بازی شما چه زمانی فرا می‌رسد. درک و استفاده صحیح از پوزیشن می‌تواند کیفیت تصمیم‌گیری شما را افزایش دهد و شانس بردتان را به‌شدت بالا ببرد. در این راهنما ابتدا مفاهیم پایه‌ای و مقدماتی را توضیح می‌دهیم و سپس نکاتی را بیان می‌کنیم که حتی بازیکنان متوسط و حرفه‌ای نیز برای بهره‌برداری حداکثری از پوزیشن استفاده می‌کنند. موضوعاتی که بررسی خواهیم کرد عبارتند از:

پوزیشن در پوکر چیست؟

در بازی پوکر، «پوزیشن» یعنی جایگاه بازیکن در نوبت‌های شرط‌بندیِ یک دست. پوزیشنِ هر بازیکن نسبت به دکمه‌ی دیلر (Dealer Button) مشخص می‌شود. جایگاه دیلر – یا همان باتِن (Button) – بسیار مهم است، چون نوبت شرط‌بندی از اولین بازیکن سمت چپِ باتِن شروع شده و به صورت ساعت‌گرد ادامه می‌یابد.

بازیکنانی که در ابتدای هر دور شرط‌بندی بازی می‌کنند، در پوزیشن ابتدایی یا Early Position (EP) هستند.

بازیکنانی که آخر نوبتشان می‌شود، در پوزیشن انتهایی یا Late Position (LP) قرار دارند.

بازیکنان بین این دو گروه نیز در پوزیشن میانی یا Middle Position (MP) هستند.

وقتی می‌گوییم بازیکنی پوزیشن دارد (Has position)، یعنی بعد از بقیه بازیکنان نوبت بازی‌اش می‌رسد و تصمیم بقیه را دیده است. وقتی می‌گوییم بازیکنی خارج از پوزیشن (Out of position) است، یعنی مجبور است زودتر از بقیه اقدام کند و بازیکنان دیگر بعد از او تصمیم خواهند گرفت. چون دکمه دیلر در هر دست جابه‌جا می‌شود، به مرور تمام بازیکنان سهم برابری از انواع پوزیشن‌ها خواهند داشت.

تأثیر پوزیشن بر تصمیم‌گیری

وقتی نوبت شما دیرتر باشد به اصطلاح برتری پوزیشن داشته باشید، اطلاعات بیشتری درباره‌ی رفتار رقبا (مثل بت، کال یا فولد کردنشان) دارید و سپس می‌توانید تصمیم بگیرید.

در بازی‌هایی مثل پوکر که اطلاعات کامل در دسترس نیست، داشتن اطلاعات بیشتر یک مزیت بزرگ است.

برای مثال، اگر تا نوبت شما همه‌ی بازیکنان چک داده باشند، یعنی احتمالاً دستشان قوی نیست و شما می‌توانید حتی با یک دست نسبتاً ضعیف هم شرط‌بندی کرده و سعی کنید پات را ببرید. در مقابل، اگر پیش از شما شرط‌بندی یا افزایش شرط انجام شده باشد، می‌توانید محتاط‌تر باشید و در صورت لزوم فولد کنید تا ضرر کمتری متحمل شوید.

بنابراین، پوزیشن (اینکه زودتر یا دیرتر اقدام کنید) تأثیر مستقیمی روی میزان اطلاعات شما از بازی رقبا و همچنین سبک بازی‌تان دارد. مثلاً اینکه چه دست‌هایی را بازی کنید یا چگونه آن‌ها را پیش ببرید، به‌شدت وابسته به جایگاه شما نسبت به دیلر است.

چرا پوزیشن در پوکر تا این اندازه مهم است؟

پوزیشن یکی از مهم‌ترین عوامل در استراتژی پوکر به شمار می‌رود و دلیل اهمیتش کاملاً واضح است. هنگامی که در پوزیشن باشید، مزیت‌های زیادی نسبت به رقبا خواهید داشت. برخی از این مزایا عبارتند از:

داشتن اطلاعات بیشتر

هرچه نوبت شما دیرتر باشد، اطلاعات بیشتری درباره‌ی تصمیمات سایر بازیکنان (بت، کال یا فولد) کسب می‌کنید. این اطلاعات در یک بازی با اطلاعات ناقص مانند پوکر، بسیار ارزشمند است. برای مثال، اگر بازیکن پیش از شما شرط سنگینی ببندد، احتمال اینکه شما بدون داشتن دست قوی بلوف بزنید، کمتر خواهد بود. اما اگر همه‌ی حریفان فقط چک بدهند (که نشانه‌ی ضعف است)، می‌توانید حتی با دستی نسبتاً ضعیف شرط‌بندی کنید و اغلب همان لحظه پات را ببرید. به بیان ساده:

وقتی آخرین نفر بازی می‌کنید، قبل از تصمیم‌گیری از واکنش حریفان باخبر می‌شوید

کنترل پات

اگر در پوزیشن باشید، می‌توانید جریان بازی و بزرگی پات را بهتر مدیریت کنید. مثلاً اگر دست شما متوسط است و می‌خواهید پات کوچک بماند، با چک‌دادن می‌توانید یک کارت رایگان ببینید. اما اگر دستتان قوی است و می‌خواهید پات بزرگ شود، می‌توانید شرط‌بندی (بت) یا رِیز کنید.

وقتی بیرون از پوزیشن هستید، گرفتن کارت رایگان دشوارتر است؛ زیرا اگر چک بدهید، ممکن است حریف شرط ببندد و شما را در موقعیت سختی قرار دهد. یا اگر خودتان بت کنید، احتمال دارد حریف رِیز کند و پات را بزرگ کند.

اما در پوزیشن، تصمیم نهایی در هر دور با شماست و این امکان را دارید که انتخاب کنید آن مرحله با چک تمام شود یا شرطی در میان باشد. در نتیجه، ریسک کمتری متحمل می‌شوید و سود احتمالی‌تان افزایش پیدا می‌کند.

دست‌های بیشتر و فرصت‌های بلوف

وقتی در پوزیشن هستید به دلیل داشتن اطلاعات و کنترل بیشتر، می‌توانید با طیف گسترده‌تری از دست‌ها وارد بازی شوید و همچنان سود کنید. دست‌هایی که در پوزیشن‌های اولیه قابل بازی نیستند، در پوزیشن‌های آخر می‌توانند به‌سادگی تبدیل به دست‌های برنده شوند. وقتی شما آخرین نفر هستید، راحت‌تر می‌توانید بلوف بزنید یا قدرت دستتان را نشان دهید؛ به‌ویژه زمانی که حریف‌ها ضعف نشان داده‌اند. مثلاً اگر همه روی فلاپ چک داده‌اند، شما حتی با یک دست ضعیف هم می‌توانید شرط ببندید و شانس بالایی برای برد فوری پات دارید. در واقع :

«پوزیشن آن‌قدر مهم است که یک دست ضعیف در پوزیشن آخر می‌تواند برنده شود ولی همان دست در پوزیشن اول شاید اصلاً قابل بازی نباشد.»

کاهش ضرر

اهمیت پوزیشن در بلندمدت بیشتر خودش را نشان می‌دهد. کارشناسان پوکر می‌گویند بدترین جایگاه‌ها، بلایندها (به‌ویژه بیگ‌بلایند) و پوزیشن‌های اولیه هستند؛ چون بازیکنان مجبورند اول عمل کنند و اطلاعات کمی از حرکات حریفان دارند. در مقابل، بهترین پوزیشن دکمه‌ی دیلر (Button) است. طبق آمار، بازیکنان معمولاً از بیگ‌بلایند ضرر می‌کنند، در حالی که بیشترین سود را از پوزیشن دیلر به دست می‌آورند. همین موضوع نشان می‌دهد چرا بازیکنان حرفه‌ای ترجیح می‌دهند در پوزیشن‌های انتهایی دست‌های بیشتری بازی کنند و در پوزیشن‌های اولیه کمتر وارد بازی شوند.

همچنین توصیه می‌شود در بازی‌های زنده، بازیکنان قدرتمند را سمت چپ خود (خارج از پوزیشن نسبت به شما) بنشانید و بازیکنان ضعیف‌تر را در سمت راستتان قرار دهید. این نکته نشان می‌دهد درنظرگرفتن پوزیشن حتی پیش از پخش کارت‌ها هم اهمیت بالایی دارد.

انواع پوزیشن‌ها در میز پوکر

در پوکر تگزاس هولدم، پوزیشن‌ها معمولاً به شکل Early Position (EP) یا ابتدایی، Middle Position (MP) یا میانی، Late Position (LP) یا انتهایی و بلایندها تقسیم‌بندی می‌شوند. تعداد صندلی‌ها و نام آن‌ها به تعداد کل بازیکنان وابسته است. دو چینش رایج، میزهای ۹نفره (full-ring) و ۶نفره (short-handed) هستند.

میز ۹ نفره (Full-Ring)

میز ۶ نفره (Short-Handed)

چون تعداد بازیکنان کمتر است، تعداد صندلی‌های پوزیشن ابتدایی و میانی کاهش می‌یابد. برای مثال، در ۶نفره عموماً یک EP و یک MP داریم، بقیقه پوزیشنها اما تفاوتی با میز ۹ نفره ندارند و ما ۲ پوزیشن LP و ۲ پوزیشن بلایند (SB و BB) داریم. درنتیجه صندلی‌ها عملاً رو به جلو «شیفت» می‌شوند. این یعنی در میز ۶نفره، پوزیشن «اول» آن‌قدر هم ابتدایی نیست و می‌توانید کمی آزادانه‌تر بازی کنید.

پوزیشن‌های ابتدایی یا Early Position (EP)

در شروع دست و پیش از فلاپ این بازیکنان قبل از همه باید تصمیم بگیرند. در میز ۹ نفره، سه صندلی (UTG و UTG+1 و UTG+2) جزو EP محسوب می‌شوند. در میز ۶نفره، فقط یک صندلی در EP داریم.

چرا بازی از پوزیشن ابتدایی (EP) سخت است؟

چون بعد از تصمیم گیری آنها بقیه افراد حاضر در میز تصمیم خواهند گرفت که آیا وارد پات میشوند؟ و به چه شکلی وارد میشوند (کال میکنند یا رِیز میدهند). پس افراد حاضر در پوزیشن ابتدایی بدون اطلاع از این تصمیمات رقبا باید انتخاب کنند که میخواهند این دست را به چه شکلی بازی کنند.

به همین دلیل، در EP باید دست‌های قوی‌تری را بازی کنید. اگر در میز ۹نفره در UTG باشید، بهتر است بسیار محتاط عمل کنید، چون احتمال ورود و واکنش بازیکنان زیادی بعد از شما وجود دارد. به همین خاطر، EP را اغلب پوزیشنی دشوار برای بازی در نظر میگیریم.

پوزیشن‌های میانی یا Middle Position (MP)

صندلی‌های میانی در میانۀ ترتیب شرط‌بندی قرار دارند؛ در میز ۹نفره، بعد از صندلی‌های EP، دو پوزیشن‌ (LJ و HJ) در MP قرار دارند. اما در میز ۶نفره، فقط یک پوزیشن میانی داریم که همان HJ نام دارد.

چرا بازی از MP کمی بهتر از EP است؟

• تعداد حریفان کمتری پشت سرتان هستند.
• احتمال اینکه چند نفر قبل از شما فولد کنند بیشتر است.

در نتیجه، می‌توانید در MP دست‌های نسبتاً ضعیف‌تری هم بازی کنید. اگر بازیکنان EP فولد کنند و نوبت به شما برسد، رِیزکردن در MP می‌تواند شما را در موقعیت خوبی قرار دهد، چون ممکن است فقط بلایندها یا یکی‌دو نفر کال کنند و شما همچنان پوزیشن قابل‌قبولی داشته باشید. هرچه به HJ نزدیک‌تر شوید، دستتان بازتر می‌شود و می‌توانید طیف وسیع‌تری بازی کنید.

پوزیشن‌های انتهایی یا Late Position (LP)

به پوزیشن‌های Cutoff (CO) و Button (BTN) انتهایی گفته می‌شود؛ دکمه (BTN) بهترین پوزیشن در پوکر است، چون آخرین نفر در هر دور شرط‌بندی عمل می‌کند (بعد از فلاپ، ترن و ریور). بازیکن روی دکمه می‌تواند بازی رقبا را ببیند و سپس تصمیم بگیرد.

مزیت‌های پوزیشن انتهایی (LP)

• بیشترین اطلاعات را از دست حریفان دارید.
• می‌توانید دست‌های بیشتری را بازی کنید.
• فرصت‌های بلوف‌زدن یا دزدیدن بلایند بیشتر است.

بازیکنان حرفه‌ای اغلب در پوزیشن‌های Cutoff و Button طیف گسترده‌تری از دست‌ها را رِیز می‌کنند تا یا بلایندها فولد کنند و همان‌جا پات را ببرند، یا اگر کال دهند، همچنان در پوزیشن برتر وارد فلاپ شوند.

پوزیشن بلایند کوچک یا Small Blind (SB)

سمت چپ دیلر می‌نشیند و پیش از پخش کارت، نصف بلایند را اجباراً پرداخت می‌کند. پیش از فلاپ، SB تقریباً آخرین نفری است که تصمیم می‌گیرد (بعد از EP، MP، LP و پیش از BB)، اما پس از فلاپ، همیشه اولین نفر برای تصمیم‌گیری خواهد بود.

مشکل اصلی پوزیشن SB چیست؟

• مجبورید بدون اختیار پول اولیه پرداخت کنید.
• در دورهای بعد از فلاپ، بدون پوزیشن (خارج از پوزیشن) خواهید بود.

بسیاری از بازیکنان باتجربه پیشنهاد می‌کنند یا از SB اغلب فولد کنید یا اگر وارد بازی می‌شوید، با دست قوی‌تر و گاه با رِیز (۳بت) وارد شوید. این رویکرد از بازی منفعلانه در بیرون از پوزیشن جلوگیری می‌کند. اگر مبتدی هستید، توجه داشته باشید که SB پوزیشن دشواری است و نیاز به دقت بالا در انتخاب دست دارد.

پوزیشن بلایند بزرگ یا Big Blind (BB)

سمت چپ SB می‌نشیند و پیش از پخش کارت، مقدار کامل بلایند را پرداخت می‌کند. پیش از فلاپ، BB آخرین نفری است که عمل می‌کند (بعد از همه‌ی بازیکنان و SB). اما از فلاپ به بعد، درست مثل SB، باید جزو اولین نفراتی باشید که تصمیم می‌گیرند.

چرا بازی از پوزیشن BB سخت است؟

• مجبورید مبلغ کامل بلایند را پرداخت کنید.
• بعد از فلاپ تقریباً همیشه بیرون از پوزیشن هستید.
• طبق آمار، در طولانی‌مدت این پوزیشن بیشترین ضرر را برای بسیاری از بازیکنان دارد.

یکی از وظایف اصلی در BB دفاع از بلایند در برابر رِیزهای حریفان است، به‌ویژه وقتی احتمال بلوف یا دزدیدن بلایند وجود دارد. اما اگر با دست خیلی ضعیف کال کنید، ممکن است بعداً در بیرون از پوزیشن و شرایط سخت گرفتار شوید. پس باید هم از سرمایه‌ی گذاشته‌شده محافظت کنید و هم محتاط بمانید.

تفاوت پوزیشن‌های میز پوکر ۶ نفره با ۹ نفره

در میز ۹ نفره، سه پوزیشن اولیه (UTG, UTG+1, UTG+2)، دو پوزیشن میانی (LJ, HJ)، دو پوزیشن آخر (CO, BTN) و بلایندها را داریم. در میز ۶نفره، صندلی‌های EP و MP کمتر شده‌اند و پوزیشن‌ها عملاً جلوتر آمده‌اند (فقط یک EP، بعدی MP می‌شود، سپس CO و BTN، و در نهایت بلایندها).

چرا این تفاوت مهم است؟

• در میز ۶نفره، نفر اول دقیقاً مثل LJ در میز ۹نفره است، پس به اندازه‌ی UTG در میز ۹ نفره خطری ندارد.
• وقتی بازیکنان کمتری هستند، احتمال قوی‌بودن دست حریفان کمتر می‌شود و می‌توانید دست‌های ضعیف‌تر را هم بازی کنید.
• در میز ۹ نفره، اگر در UTG باشید، باید بسیار سخت‌گیرانه عمل کنید، چون ۸ نفر پشت شما نشسته‌اند و ممکن است هرکدام با دست قوی وارد بازی شوند.

پس، هرچه تعداد بازیکنان بیشتری بعد از شما باشند، ریسک درگیری با دست‌های قوی افزایش می‌یابد. بنابراین در پوزیشن‌های اولیه (به‌خصوص در میز ۹ نفره)، باید دست‌های قوی‌تر انتخاب کنید و هرچه به پوزیشن آخر نزدیک می‌شوید، دستتان برای بازی گسترده‌تر می‌شود.

داشتن پوزیشن (In Position) در مقابل نداشتن پوزیشن (Out of Position)

در بحث‌های پوکر، دو عبارت را زیاد می‌شنوید: در پوزیشن (IP) و بیرون از پوزیشن (OOP). این دو عبارت به جایگاه شما نسبت به یک حریف خاص در یک دست پوکر اشاره دارند. وقتی می‌گوییم بازیکنی در پوزیشن (IP) است، یعنی در هر دور شرط‌بندی بعد از حریفش عمل می‌کند و بیرون از پوزیشن (OOP) یعنی قبل از حریف باید تصمیم بگیرد.

مثلاً در بازی هدزآپ (دو نفره)، بازیکنی که آخرین نفر است و بعد از دیگری عمل می‌کند، در پوزیشن (IP) است و حریفش که باید زودتر تصمیم بگیرد بیرون از پوزیشن (OOP) است. در بازی‌های چندنفره هم ممکن است نسبت به یک حریف خاص در پوزیشن باشید ولی نسبت به دیگری خارج از پوزیشن باشید. بهترین حالت ممکن، داشتن پوزیشن مطلق است، یعنی آخرین نفری باشید که در کل میز عمل می‌کند (این حالت مخصوص بازیکنی است که روی دکمه دیلر قرار دارد).

مزایای در پوزیشن بودن (In Position – IP)

وقتی از حریف دیرتر عمل کنید (IP باشید)، یک مزیت بزرگ دارید: اول می‌بینید حریف چه حرکتی انجام داده (چک یا بت)، و بعد بر اساس آن تصمیم می‌گیرید. مثلاً اگر حریف چک کند، شما می‌توانید تصمیم بگیرید که چک دهید، بلوف بزنید یا اندازه‌ی پات را کنترل کنید. اگر حریف بت کند، شما باز هم با دانستن این موضوع، می‌توانید تصمیم بهتری بگیرید (مثل کال کردن یا افزایش شرط یا فولد).

در پوزیشن، فرصت بیشتری برای بلوف زدن دارید، چون اگر حریف چک کند و شما بت کنید، او دیگر در همان دور نمی‌تواند به‌راحتی دوباره شما را رِیز کند (مگر اینکه شما به او چنین فرصتی بدهید). به همین دلیل، در پوزیشن بودن به شما امکان می‌دهد تصمیم دقیق‌تری درباره‌ی اندازه پات، آدز (Odds) و استراتژی کلی خود بگیرید.

بازیکنان حرفه‌ای همیشه تلاش می‌کنند در پوزیشن باشند و معمولاً از بازی کردن در پات‌های بزرگ، وقتی بیرون از پوزیشن هستند، دوری می‌کنند. وقتی یک بازیکن می‌گوید: «روی فلانی پوزیشن دارم»، یعنی در کل دست، همیشه بعد از آن بازیکن تصمیم خواهد گرفت و این یک برتری مهم است.

ضعف‌های بیرون از پوزیشن بودن (Out of Position – OOP)

اگر مجبورید قبل از حریف تصمیم بگیرید (OOP باشید)، این یک ضعف بزرگ است. در این حالت، بدون اینکه بدانید حریف چه برنامه‌ای دارد (چک، بت، کال یا فولد)، باید تصمیم بگیرید. مثلاً ممکن است چک بدهید و حریف شرط ببندد و شما ناگهان در موقعیت دشواری قرار بگیرید. یا ممکن است شرط ببندید و ناگهان او افزایش شرط دهد و شرایط برایتان پیچیده شود.

وقتی بیرون از پوزیشن هستید، باید بسیار محتاطانه‌تر و محافظه‌کارتر بازی کنید، مخصوصاً اگر دستتان خیلی قوی نباشد. توصیه‌ی عمومی این است که تا جای ممکن از بازی کردن بیرون از پوزیشن اجتناب کنید، زیرا حتی دست‌های خوب هم ممکن است در این شرایط برایتان دردسر درست کنند.

البته تاکتیک‌هایی برای بازیکنان OOP وجود دارد (مثل چک-رِیز کردن) که می‌تواند به قدرت‌نمایی یا بلوف زدن کمک کند، اما مزایای در پوزیشن بودن به‌مراتب بیشتر از این تاکتیک‌هاست. به طور کلی، پیروز شدن وقتی بیرون از پوزیشن هستید سخت‌تر است و معمولاً فقط با دست‌های واقعاً قوی راحت برنده می‌شوید.

خلاصه‌ی ساده

• در پوزیشن بودن (IP) = مزیت و برتری.
• بیرون از پوزیشن بودن (OOP) = ضعف و آسیب‌پذیری.

در پوکر وقتی دو بازیکن درگیر یک پات هستند، کسی که در پوزیشن است همیشه تصمیم بهتری می‌گیرد چون اول می‌بیند حریفش چه کرده است. اگر حریف چک کند، او می‌تواند شرط ببندد؛ اگر حریف شرط ببندد، او می‌تواند با توجه به قدرت دستش کال یا رِیز کند. دست بازیکن IP همیشه بازتر است و به همین دلیل همیشه توصیه می‌شود:

«بیشتر پات‌ها را در پوزیشن بازی کن و تا حد ممکن از بازی کردن در پات‌های بزرگ بیرون از پوزیشن دوری کن.»

یکی از تفاوت‌های بازیکنان مبتدی با بازیکنان حرفه‌ای و متوسط همین توجه به پوزیشن است. بازیکن حرفه‌ای ممکن است دستی قوی مثل A♦Q♠ را در برابر رِیز یک حریف قدرتمند وقتی بیرون از پوزیشن است فولد کند، اما همان بازیکن با دستی ضعیف‌تر مثل 7♣5♣ در پوزیشن کال می‌کند، زیرا می‌داند می‌تواند از مزیت پوزیشن استفاده کند و حریف را شکست دهد.

بنابراین همیشه این سؤال را در ذهنتان داشته باشید:

«الان در پوزیشن هستم یا بیرون از پوزیشن؟»

این سؤال باید همیشه روی تصمیم‌گیری‌های شما تأثیرگذار باشد.

محدوده دست‌ها (Ranges) در پوزیشن‌های مختلف

شاید بپرسید: «خب حالا دقیقاً چه دست‌هایی را باید از پوزیشنهای مختلف بازی کنم؟» طبیعتا برای این سوال جواب قطعی وجود ندارد، اما متخصصان و نرم‌افزارهای پیشرفته پوکر یک سری راهنمای پیش‌فرض (Default) ارائه می‌کنند که شامل رِنج‌های open-raise و رِنج‌های کال و … است که البته در عمل باید مطابق شرایط میز (سبک بازی حریفان، تعداد بازیکنان تهاجمی، سایز استک‌ها و…) تنظیم شود. در ادامه ۳ تا از رِنج‌های مناسب open-raise (یعنی شرایطی که شما اولین نفر هستید که raise میدهید و قبل از شما کسی raise نکرده) از سه پوزیشن ابتدایی، میانی و پوزیشن آخر را بررسی می‌کنیم. تا بهتر درک کنیم پوزیشن چه تاثیری روی انتخاب رِنج دست‌های (hand range) پوکر دارد. (در صورتی که با نحوه استفاده از ماتریکس رِنج دست‌های پوکر یا نحوه بیان رِنج دست به صورت درصدی و Strand آشنایی ندارد میتوایند توضیحات مربوط به انواع روشهای نمایش رِنج دست‌های پوکر را در مطلب لینک شده مشاهده کنید )

رِنج دست‌ پیشنهادی open-raise برای پوزیشن ابتدایی

• رِنج دست پیشنهادی پوزیشن ابتدایی به صورت دیفالت رِنج ۹ درصد است.
• توصیه پیش‌فرض: 66+,AJs+,KQs,AJo+,KQo
• دلیل محدود بودن این محدوده، خطر رِیز مجدد زیاد از طرف بازیکنان پشت سر شماست. چون اول میزید، اطلاعات کمی دارید و باید دست‌های قوی‌تری انتخاب کنید.

رِنج دست‌ پیشنهادی open-raise برای پوزیشن میانی

• رِنج دست پیشنهادی پوزیشن میانی به صورت دیفالت رِنج ۲۰ درصد است.
• اینجا کمی اوضاع بهتر است؛ چون افراد کمتری بعد از شما تصمیم می‌گیرند. می‌توانید جفت‌های متوسط و کارت‌های suited نسبی را هم در نظر بگیرید.
• 33+، A2s+، K9s+، Q9s+، J9s+، T9s، 98s، 87s، ATo+، KJo+، QJo

رِنج دست‌ پیشنهادی open-raise برای پوزیشن انتهایی

• بهترین و سودآورترین پوزشن، باتن (Button) است. چون همیشه آخرین نفر عمل می‌کنید.
• رِنج دست پیشنهادی توزیشن باتن (BU) به صورت دیفالت رِنج ۴۵ تا ۵۰ درصد است.
•  22+، A2s+، K2s+، Q2s+، J4s+، T6s+، 96s+، 85s+، 75s+، 64s+، 53s+، 43s،
  A5o+، K8o+، Q8o+، J8o+، T8o+، 98o
• دستتان تقریباً ضعیف هم که باشد، اگر همه فولد کرده‌اند و شما آخرین نفرید، می‌توانید تهاجمی بازی کنید.

رِنج دست‌ دیفالت برای پوزیشن بلایندها

• متاسفانه این‌ها همیشه در بدترین پوزیشن میز هستند؛ زیرا بعد از فلاپ به ندرت در پوزیشن قرار می‌گیرید و اگر کال کنند، اولین نفری خواهند بود که باید بعد از فلاپ بازی کنند.
• هرچند شما پیش از فلاپ «تخفیف» دارید (اسمال بلایند نصف بیگ بلایند، پول در پات گذاشته)، اما بعد از فلاپ بیرون از پوزیشنید. پس در پوزیشن SB و BB دست‌های محدودتری بازی کنید یا اگر تصمیم به بازی گرفتید، اغلب با رِیز وارد شوید تا ابتکار عمل را در دست بگیرید.

تنها استثنا در بلایندها چیست؟

 اگر همه بازیکنان قبل از شما فولد کرده باشند و تنها شما در اسمال بلایند و یک بازیکن در بیگ بلایند باقی بمانید، شرایط تغییر می‌کند:

• شما تنها یک بازیکن در مقابل خود دارید (یک به یک یا Heads-Up).
• در این حالت، می‌توانید محدوده وسیع‌تری از دست‌ها را بازی کنید؛ چون تنها یک حریف دارید و شانس فولد او بیشتر است.
• در این حالت رِنج دست‌های SB از زیر ۵٪ به ۱۰٪ افزایش پیدا میکند.
• همینطور اگر BB فقط در برابر پلیر UTB باشد رِنج دست او از ۵٪ به ۳۳٪ افزایش پیدا میکند.

در تصویر پایین رِنج‌های SB و BB را مشاهده میکنید (در شرایطی که فقط در برابر یک نفر قرار دارند و تمام پلیرها فولد کرده‌اند)

چگونه در پوزیشن‌های مختلف بازی کنیم؟

استراتژی شما در پوکر باید بر اساس پوزیشن‌تان روی میز تغییر کند. به بیان ساده‌تر:

• هرچه ابتدایی‌تر (EP) بازی کنید، باید دست‌هایتان را محدودتر انتخاب کنید.
• هرچه دیرتر (LP) بازی کنید، می‌توانید دست‌های بیشتری بازی کنید و تهاجمی‌تر عمل کنید.

چون پوزیشن آخر همیشه مزیت اطلاعاتی بیشتری به شما می‌دهد.

در ادامه به شکل جداگانه نحوه‌ی بازی در هر پوزیشن و تفاوت‌های آن‌ها در کش‌گیم و تورنمنت را توضیح می‌دهیم:

بازی در پوزیشن اولیه (EP – Early Position)

در پوزیشن اولیه مثل UTG، به دلیل تعداد زیاد بازیکنان بعد از شما، باید بسیار محتاط و محافظه‌کار باشید و فقط دست‌های قوی را بازی کنید:

بازی پیش از فلاپ از EP

• در میز ۹ نفره معمولاً دست‌هایی مثل AA, KK, QQ, JJ، همچنین AK و AQ (ترجیحاً suited یا هم‌خال) مناسب هستند.
• دست‌هایی مثل AJs یا KQs هم گاهی قابل بازی هستند ولی ریسک دارند.
• دست‌های متوسط یا ضعیف (مثلاً KJ offsuit، جفت‌های کوچک مثل 55، 44، یا QJ offsuit) بهتر است فولد شوند.

رِنج دستهای ورود به بازی از پوزیشن EP بسیار محدود است (۱۰-۱۵٪ بهترین دست‌ها). لیمپ کردن (کال کردن بیگ بلایند بدون رِیز) در EP معمولاً توصیه نمی‌شود. اگر دستتان به اندازه‌ای قوی نیست که رِیز کنید، بهتر است فولد کنید.

بازی پس از فلاپ از EP

معمولاً بیرون از پوزیشن هستید. یک شرط ادامه (c-bet) ساده کافی است؛ اگر مقاومت دیدید، کنار بکشید. در کل، در EP نباید زیاد بلوف بزنید، چون اطلاعات کافی ندارید.

بازی در پوزیشن میانی (MP – Middle Position)

در MP (مثل Lojack و Hijack)، می‌توانید کمی آزادتر بازی کنید. با وجود اینکه همچنان چند بازیکن بعد از شما قرار دارند (نسبت به شما پوزیشن دارند)، اما تعداد این افراد کمتر از زمانی است که در پوزیشن EP قرار دارید

بازی پیش از فلاپ از MP

• می‌توانید دست‌هایی مثل AJ offsuit، KQ offsuit، جفت‌های متوسط (مثل 77 و 88) و Suited connectors (مثل J♣T♣) را باز کنید.
• رنج دست های مناسب بازی از MP معمولاً حدود ۲۰-۲۵٪ دست‌ها است.
• اگر بازیکنان EP فولد کنند، شانس بیشتری دارید که کسی بعد از شما دست قوی نداشته باشد، پس دست‌های بیشتری قابل بازی‌اند.

بازی پس از فلاپ از MP

اگر کسی در LP یا بلایندها کال کرده باشد، باید به این توجه کنید که آیا در پوزیشن هستید یا خیر. اگر بلایندها کال کرده باشند، شما در پوزیشن هستید. اما اگر بازیکنی از CO یا BTN کال کرده، بیرون از پوزیشن هستید و باید محتاط‌تر باشید.

بازی در پوزیشن آخر (LP – Late Position)

در LP مثل Cutoff و Button می‌توانید خیلی وسیع‌تر و تهاجمی‌تر بازی کنید:

بازی پیش از فلاپ از LP

• در این پوزیشن‌ها ممکن است تا ۴۰٪ یا حتی بیشتر از دست‌ها را باز کنید.
• هدف شما در LP اغلب دزدیدن بلایندها است؛ چون معمولاً فقط بلایندها بعد از شما هستند و احتمال فولد کردنشان زیاد است.
• دست‌های ضعیف‌تری مثل suited connectors کوچک (مثلاً 7♦6♦)، یا جفت‌های پایین‌تر (مثلاً 5♣5♦) هم در LP قابل بازی هستند.

بازی پس از فلاپ از LP

اگر کسی کال کنند، همیشه آخرین نفر هستید و می‌توانید به‌راحتی شرط ادامه (C-bet) بزنید. وقتی چند بازیکن ضعف نشان دهند، شما می‌توانید راحت‌تر پات را ببرید. در پات‌های چندنفره هم اگر روی دکمه باشید، همیشه اطلاعات بیشتری دارید و می‌توانید از ضعف بقیه سوءاستفاده کنید.

بازی از بلایندها (SB و BB)

بلایندها شرایط ویژه‌ای دارند پیش از فلاپ پول اجباری داده‌اید، و بعد از فلاپ بیرون از پوزیشن هستید.

دفاع از بیگ بلایند (BB):

چون قبلاً یک بلایند پرداخت کرده‌اید، می‌توانید دست‌های بیشتری را در برابر رِیزهای کوچک (مخصوصاً از LP) کال کنید. مثلاً اگر BTN رِیز کرده، می‌توانید دست‌هایی مثل J♦8♦ یا Q♠7♠ را کال کنید که در پوزیشن‌های دیگر شاید فولد کنید. اما نباید هر دست ضعیفی را کال کنید؛ دست‌های کاملاً بد (مثل 9♣4♦) ارزش کال ندارند.

بازی از اسمال بلایند (SB)

• SB بسیار سخت است، چون همیشه بعد از فلاپ باید اول تصمیم بگیرید.
• پیشنهاد رایج این است که در SB یا فولد کنید یا رِیز کنید (هرگز کال نکنید)، تا حداقل ابتکار عمل را در دست داشته باشید.
• با دست‌های ضعیف بهتر است در SB وارد بازی نشوید.

بازی بعد از فلاپ از بلایندها:

برای تازه‌کاران بهتر است در بلایندها بازی ساده‌ای داشته باشید. در نتیجه توصیه میشود اگر با آمدن فلاپ دست شما تقویت نشد اصراری به ادامه نشان ندهید و کنار بکشید.

تفاوت بازی کش‌گیم و تورنمنت از نظر پوزیشن

در کش‌گیم‌ها

• می‌توانید همیشه میزتان را تغییر دهید و بازیکنان سخت را به سمت راستتان منتقل کنید تا در پوزیشن بهتری باشید.
• عمق استک‌ها (میزان پولی که روی میز دارید) بیشتر است (مثلاً ۱۰۰BB یا بیشتر)، بنابراین اهمیت بازی بعد از فلاپ و پوزیشن بسیار زیاد است.
• بیرون از پوزیشن بودن می‌تواند خیلی گران تمام شود. بازیکنان کش‌گیم در EP بسیار محتاط و در LP بسیار تهاجمی‌اند.

در تورنمنت‌ها

• بلایندها و آنتی‌ها مدام افزایش می‌یابند و استک‌ها کم می‌شوند.
• اهمیت پوزیشن همچنان بسیار زیاد است، مخصوصاً برای دزدیدن بلایندها و جمع‌کردن چیپ.
• گاهی مجبورید حتی در پوزیشن اولیه دست‌های متوسط را آل‌این کنید (به خاطر استک کم).

چگونه پوزیشن به دست‌های ضعیف کمک می‌کند که برنده شوند؟

یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های پوکر این است که همیشه نیاز نیست بهترین دست را داشته باشید تا برنده شوید. پوزیشن یکی از دلایل اصلی است که باعث می‌شود حتی یک دست ضعیف هم گاهی بتواند دست قوی‌تر را شکست دهد. این اتفاق نه به خاطر بهتر شدن کارت‌ها، بلکه به دلیل نحوه بازی کردن است. وقتی در پوزیشن باشید، می‌توانید بهتر بلوف بزنید، پات را کنترل کنید، و تصمیم‌های دقیق‌تری بگیرید.

مثال:

فرض کنید ما 9♠8♠ داریم و حریف ما در بیگ بلایند، 8♥9♥ دارد. ما رِیز می‌کنیم، او کال می‌کند. حالا فلاپ آس‌ـ‌7ـ‌2 می‌آید و حریف که بیرون از پوزیشن است، چک می‌دهد. ما سی‌بت (c-bet) می‌کنیم و با این که هر دو دست یکسانی داریم، به احتمال بسیار بالا او فولد می‌دهد و ما پات را برنده می‌شویم —فقط به این دلیل که ما در پوزیشن هستیم و حریف باید اول تصمیم بگیرد. اگر حریف بیرون از پوزیشن نباشد، شاید ما به این راحتی پات را نبریم.